بزرگترین مشکل تولید محتوا
در این مقاله می خواهیم درباره یکی از بزرگترین مشکلات تولیدمحتوا صحبت کنیم: کمال گرایی یا به عبارت بهتر (کامل گرایی)
هر کسی که در دام کامل گرایی می افته دچار وسواس در شروع یا اتمام کار میشه.
وسواسی که حاصلش عدم پیشرفت و جلوگیری از حرکت است.
کمال گرایی چیست و کمال گرا کیست؟
کمال گرایی یک حالتیه که در اون حالت، فرد مبتلا، از ریز ترین نواقص و مشکلات هم نمی گذره و زمانی کارش را شروع می کنه که همه و همه و همه چیز بدون نقص و سر جای خودش قرار داشته باشه. خلاصه اینکه می خواد همه چیز کاملِ کامل باشه.
شخص کمال گرا با خودش میگه میخوام کارم از همون اول عالی باشه، همش به دنبال رفع اشکالات جزئیه ، اشکالاتی که واقعا به چشم نمیان و اگر هم مورد توجه قرار بگیره شأن و موقعیت ما رو اصلا تحت الشعاع قرار نمیده.
شخص کمال گرا انقدر به دنبال رفع نواقص جزئی میره تا اینکه یا دست از کمال گرایی برداره یا کلا دست بکشه و کار رو شروع نکنه.
کمال گرا یا کامل گرا؟
البته حواسمون باشه که منظور از کمال گرایی در واقع همون کامل گرایی هست، ولی مردم اشتباها به فرد کامل گرا به اشتباه میگن کمال گرا.
که فرق این دو شخصیت متضاد هم توی اینه که: کامل گرا تا یه چیزی کامل نباشه، کار رو شروع نمی کنه و این یک خصوصیت منفی به حساب میاد، ولی شخص کمال گرا کار رو شروع می کنه و همیشه به دنبال کمال و رشد میره و این خصوصیت، خیلی هم خوبه.
مثلا
فرض کنید یه کامل گرا بخواد یه کتاب بنویسه، این شخص در اولین قدم شاید حتی نتونه مقدمه کتاب رو تموم کنه و این بدترین حالت کامل گراییه، در رتبه پایین تر شاید بتونه نوشتن کتاب رو تموم کنه ولی تو مرحله ویراستاری و ویرایش ادبی انقدر دچار وسواس میشه که ممکنه کلا از کتاب منصرف بشه، اگر این نویسنده بتونه خودشو از مرحله ویراستاری هم عبور بده به احتمال زیاد تو یکی از مراحل تایپ، طرح جلد یا صفحه بندی گیر می کنه.
یا مثلا
فرض کنید یه کامل گرا بخواد یه فیلم چند دقیقه ای تولید کنه، اونوقته که انواع ایراد های جزئی رو به خودش میگیره: چرا نورش کمه؟ چرا صداش یکم ضعیفه؟ چرا کادر بندیش دقیق نیست؟ از این هزار نوع افکت کدومو انتخاب کنم که بیشتر از بقیه مناسبش باشه و هزار و یک بهونه دیگه…
حل مسأله
حالا برای نجات از دست این کامل گرایی یه راه حل ساده وجود داره اونم اینه که این مطلب رو باور کنیم که نیاز نیست کارم رو از عالی شروع کنم، یا مثلا نیاز نیست کتابم صد در صد عالی باشه.
برای باور کردن این مطلب به خودمون یه قول بدیم: که اگر کارم چند درصد بهتر از یه کار معمولی شد دیگه به دنبال رفع مشکلات نگردم، یعنی اگر یه کار معمولی رو 50 در صد فرض کنیم، زمانی که کارمون به 55 درصد رسید از یه کار معمولی هم بهتر شده و استاندارد رو هم رعایت کردیم.
مثلا اگر دارید کتاب می نویسید به خودتون قول بدید اگه غلط های تایپی زیاد و تو چشم نبود دیگه کاری باهاش نداشته باشیم و مستقیم بدیم برای چاپ.
حرف آخر
خیلی کمال گرایی صفت خوبیه البته به معنای رشد و پیشرفت، به صورتی که ما کار رو شروع کنیم و به مرور در اون زمینه پیشرفت کنیم وثابت نمونیم، اما امان از کامل گرا بودن، بلاییه که موجب درجا زدن شخص میشه و هیچ چیز رو به پیش نمی بره.
یادتون باشه: لازم نیست عالی باشید تا شروع کنید اما لازمه که شروع کنید تا عالی بشید.
